week 3

Jambo

Nu bijna 3 weken hier, de tijd vliegt enorm. Nog een weekske en we zijn hier al een maand. Echt zotjes.  Ik heb soms zelfs een beetje schrik dat we te weinig gaan kunnen realiseren omdat  het nog maar een maand school is.  Ik heb zelf nog geen les gegeven dus heb er nu wel zin in om zelf een les te geven. Hoewel het een hele uitdaging zal zijn.  De voorbije weken hebben we de kindjes geholpen die het moeilijk hebben in de klas en de leidster geholpen waar nodig. Tijdens deze weken hebben we ook wel ingezien dat het lesgeven helemaal niet makkelijk zal zijn.  Ik vraag me een beetje af hoe we er aan moeten beginnen aan zo’n hele klas die ons helemaal niet begrijpt. Maar ja, we zullen wel zien!  Ondertussen hebben we hier ook al wel enkele nieuwe dingen proberen te introduceren zoals: de beertjes van meichenbaum, een weekkalender voor de jongste klassen, een gevisualiseerd alfabet in de klas, getalbeelden aan de muur , beloningssystemen en de kinderen in rijen laten staan als het gebeld is. Het zijn kleine dingen maar hopelijk toch al enkele dingen waardoor de leerkrachten geholpen worden. Ik ben benieuwd  of het allemaal zal aanslaan.  Voorlopig zijn de leerkrachten het allemaal nog wel zitten denk ik. Hoewel ze niet altijd heel veel enthousiasme laten zien als je iets nieuws voorstelt. Je vraagt je dan af of  ze het gewoon niet begrepen hebben of misschien dat ze er toch bedenkingen bij hebben maar niet durven vertellen.   Ik kan wel begrijpen dat ze soms denken van: “ ze zullen het hier is even komen vertellen ;)” maar hopelijk als ze zien dat onze dingen werken dat ze wel enthousiaster worden.   We hebben deze week ook nog geholpen met het verdelen van de  pennenzakken. Elke leerling heeft een pennenzak gekregen met een balpen,potlood,lat, gom en slijper. Het is de bedoeling dat deze pennenzakken in de school blijven en dat elke leerling zo zorg moet leren dragen voor zijn eigen materiaal. Het moet ook voorkomen dat leerlingen potloden en dergelijke mee naar huis nemen. Dat gebeurt hier vaak. Zelfs de eerste dag was er al gestolen  uit de gekregen pennenzakken. Vanaf nu gaan dus ook alle klassen op slot zodat er niets meer kan genomen worden tijdens de pauzes.   Ik heb deze week ook samen met lies alle bordjes aan het afwassen geweest. Amaai da was een werkske J Ik denk dat we meer dan 4 uur bezig zijn geweest. Ze zetten de plastieken bordjes altijd op elkaar als ze nog nat zijn.  Dat is niet zo proper en het begint op de duur echt wel te stinken.  De kinderen moeten namelijk alles zelf afwassen in badjes. Als het afgewassen is stapelen ze alle natte bordjes al op elkaar. Dus hebben we alles nog is ne keer proper gemaakt. We hebben daarna tijdens de lunch het droogrek ingeschakeld dat  met de container was meegekomen.  De kindjes moesten hier hun afgewassen bordje inzetten om te laten drogen in het zonnetje. Het verliep nog niet zo heel vlot maar na wat oefening komt het wel goed denk ik ;)  Je leest het , het zijn dikwijls kleine praktische dingen die hier al een hulp kunnen zijn.  Het waren deze week ook examens. En jaja zelf mijn bengels van 2,5 jaar hadden hier examens. Ze moesten cijfers , en voorwerpen in de juiste kleur kleuren, getallen en lijnen overtrekken en nog veel meer. Het was soms eigenlijk erg om te zien. De meeste kleuters wisten niet wat ze aan het doen waren of wat er nu juist gevraagd werd. Het was echt te moeilijk. Ze zouden in België raar kijken denk ik als je zou afkomen met zo’n examen voor de kleuters.  Maarja, het is Kenia he J  Donderdag was het de laatste schooldag van de week. Maandag hebben we ook nog een dagje verlof. De kinderen krijgen wat rust na hun examens.  Nu hebben wij ook wat tijd om te ontspannen en om onze eerste lesjes voor te bereiden. Gisteren ben ik naar het strand geweest en ik was redelijk goed gebakken! Hihi. Wel leuk als je dan hoort dat het in België zelfs gesneeuwd heeft!!  Hmm eigenlijk heb ik echt nog heel veel te vertellen maar dat is zo moeilijk om dat allemaal even te typen.  We hebben deze week ook nog een kindje verzorgt dat helemaal verbrand was aan zijn arm. Het is een kindje van mijn klas. We gaan er elke dag eens kijken om te zien of de wonden goed verzorgd worden. Het is wel leuk want naast deze jongen wonen ook nog andere ouders van kindjes uit onze klas. Zo leren we iedereen toch een beetje beter kennen.  Donderdag zijn we voor de laatste keer langs geweest. Baraka en zijn mama waren spoorloos.  We hoorden dan dat de mama problemen had gehad met de huisbaas en zou voor even in de gevangenis zitten. Waar het zoontje nu naartoe is weten we echter niet en maken ons nu toch wel wat zorgen. Jammer genoeg kunnen we er weinig aan doen en kunnen we enkel maar hopen dat hij snel terug  zal zijn.   Zo gebeuren hier nog wel veel dingen waar je je echt zorgen over maakt maar je moet je er op een of andere manier bij leren neerleggen als je er niets aan kunt doen.  Zo was er een kindje dat dringend hulp nodig had omdat het een hersenvliesontsteking had. De ouders wilden echter niet dat het kind naar het ziekenhuis gebracht werd ook al wilden wij de kosten betalen. Het laten verzorgen van het kind in het ziekenhuis ging in tegen hun geloof. Ze hebben dan besloten om naar een soort van “heksen” dokter te gaan. Ze zijn vertrokken en we hebben er daarna niets meer van gehoord. Maar volgens diegene die er bij waren zou het kind weinig kans gehad hebben om  dit te overleven als het niet naar het ziekenhuis werd gebracht. Op die momenten sta je dus echt machteloos.  Gelukkig zijn er ook kinderen  die we wel kunnen helpen. Zo zijn Jessica en An twee verwaarloosde kindjes gaan sponseren. Ze gaan nu naar school in de rainbow school en er word  een huisje voor hen gebouwd waar ze een veilig onderkomen hebben dichtbij de school. We hebben de kinderen echt zien open bloeien. In het begin dat we hier waren kon er nauwelijks een lachje af. Nu doen de kinderen niet anders dan lachen en spelen. Het is echt zalig om te zien! Dus er gebeuren hier ook heel wat goede dingen. Gelukkig maar ! 

Voila bij deze ga ik het houden! Tijd om een beetje voor school te werkenJ  Moet ook gebeuren, spijtig genoeg!

Tot de volgende!