week 1

Vandaag juist 1 week hier. Op woensdag hebben we altijd een vrije dag, tijd om even te bloggen J

Het voorbije weekend was zeer fijn.  Op zaterdag zijn we het strand gaan verkennen. ( heb ik al wel verteld denk ik ) Katrien stelde ons voor aan het lokale volk daar. Het strand en de zee zijn echt mooi .  Zalig om er  te wandelen.  Je bent altijd wel even onderweg als je daar loopt, iedereen spreekt je aan en doet een babbeltje met je. Polé Polé ! Dat wil zegge, alles op het gemak! Typisch Kenia.  Chanske dat ik me daar wel wat in kan vinden ;)  We zijn dan ook nog iets gaan drinken op het strand. Wanneer we terug wilden vertrekken kregen we het aanbod om op kamelen terug naar huis te gaan.  Voor een goed prijsje gingen we de kamelen op. Echt heel grappig!   Op zondag zijn we terug naar het dorpje gegaan.  Lies had kleding gekregen van iemand uit Belgie. Dit gingen we uitdelen. Met een klein hartje vertrokken we naar het dorp. We verwachtten een beetje dat het een stormloop ging zijn. In het begin verliep alles echter vlot. We gingen naar de huisjes en gaven de kleding in het huisje af. Ze waren er echt heel blij mee. We hadden schoentjes, kleedjes,… bij. Het nieuws ging echter snel de ronde en al snel stonden bijna alle kinderen van het dorp bij ons. Iedereen wilde iets  hebben. Natuurlijk te begrijpen als je niets hebt.  Spijtig genoeg begonnen ze het na een tijd gewoon uit onze handen te trekken. Dat was niet echt leuk. We waren content wanneer we  alles uitgedeeld hadden.   We hadden aan veel kindjes iets kunnen geven maar niet aan allemaal.  Dat was wel jammer, langs de ene kant was ik blij dat we iets hadden kunnen geven en langs de andere kant had je gevoel dat je helemaal nog niet genoeg gegeven had.  Het was een dubbel gevoel.  Maar ja, we zullen maar denken aan de kindjes die we wel geholpen hebben.   Na de middag ben ik met An en Nikki naar een optreden geweest op het strand. Was echt wel tof. Echt ontspannen. De kindjes van het weeshuis naast ons ( Kebene) waren er ook. We zijn dan nog even met hen in de zee gaan spelen. Wanneer we bijna naar huis gingen ,ging er een kindje van Kebene het podium op. Hij begon te zingen en echt het was een kippenvelmoment ! Je zag dat hij er zo van genoot en ik vond het ook echt mooi. Hij had het hele publiek mee. Iedereen begon enthousiast te klappen. De jongen was in zijn nopjes. Echt goed dat hij zo’n moment kan beleven want de meeste kinderen van Kebene hebben al heel wat meegemaakt voor ze er terecht kwamen.  Op de terugweg van het strand kwamen we nog een boom tegen vol met aapjes. Het was wel grappeg om te zien dat wij daar echt vol bewondering naar aan het kijken waren en de Kenianen die er gewoon voorbij liepen. Voor hen is dat heel gewoon, zoals het voor ons gewoon is om een hoopje vogels in de boom te zien.  Op maandag gingen we voor het eerst een hele dag in onze klas observeren. Al snel wisten we dat het niet simpel gaat zijn om voor deze klas te staan. Ze verstaan ons niet en als gevolg luisteren ze ook niet echt naar ons. Ze weten niet wat we zeggen en dus ook niet wat we bedoelen. Het gaat echt zoeken zijn voor ons hoe we ze onder controle kunnen krijgen. We hebben al wel ondervonden dat ze echt heel veel aandacht vragen. Voor hen speelt het echter geen rol of het op een positieve of negatieve manier is.  Dus hiervoor moeten we goed opletten.  Vooral heel veel proberen aan te moedigen en het negatieve wat te negeren.  Een keer heeft dit al wat effect gehad. De kinderen waren met de blokken aan het spelen en begonnen met de blokken te gooien. Ik zette me vervolgens bij een kind en begon er een toren met te bouwen en moedigde hem fel aan. Ik heb dit even volgehouden en na een tijdje zag je ook de andere kinderen een toren te bouwen en stopten ze met blokken gooien. Yes, er was iets gelukt! J Hoewel het even later bij iets anders dan weer wel in de mist ging.  Zo zal het nog vaak gaan. We zullen vooral veel moeten uit proberen en de kinderen moeten leren aanvoelen. Dit gaat wel wat tijd vragen.  Zoals ik eerder al verteld heb zijn er  in de klasjes  heel wat dingen waar ik me vragen bij stel. Sommige dingen hebben volgens mij echt geen nut, zoals het herhalen van woorden zonder dat de kinderen er maar iets van begrijpen. Langs de andere kant zijn ze dan ook weer op de goede weg. De kleuters mogen bij het begin van de dag vrij spelen. Er zijn dan meestal twee keuzes waar ze uit kunnen kiezen. Vb. met de blokken spelen en spelen met knuffels. Hoewel ze nog niet goed weten wat ze er met kunnen doen is dit toch al een stap in de goede richting. De echte lessen zoals taal en wiskunde worden soms ook als een afgewisseld met spelen. Heel goed want zo’n een hele dag gewoon luisteren is voor die bengels echt heel moeilijk. Er gebeuren dus als al heel wat goede dingen maar is nog werk aan de winkel.  Volgende week mogen we eindelijk aan de slag. Daar zie ik al naar uit. Dan kunnen we eindelijk wat dingen uit proberen. We moeten dan werken rond het thema bouwen en hebben al wat ideetjes! Hopelijk slaagt het een beetje aan!

Op dinsdag hebben we al het ingezamelde materiaal afgegeven aan de school. We hadden echt heel veel potloden, kleurpotloden en ander schoolgerief  mee.  Zoals het de gewoonte op school is werden we zeer  uitgebreid bedankt. De kinderen zongen liedjes voor ons en zeiden we love the teachers ;) hihi wel tof!  De meeste kinderen kunnen hier echt wel mooi zingen, vooral het liedje: we are the World is altijd een chick moment. Dat is ook het lied van de school. Na de school doen we meestal niet veel meer! Het zijn echt wel vermoeiende dagen! Om kwart na 6 moeten we ons bed uit zodat we om 7 uur op school kunnen zijn en ’ s avonds zijn we pas tegen half 6 terug in ons huisje. Dan moeten we nog koken, wassen,… .  Het is hier ook echt veel te warm om iets te doen eigenlijk.  Dus de vrije dag op woensdag kunnen we echt wel gebruiken.  

Bij deze ga ik jullie ook laten want de manne van de winkel zijn hier! Kunnen we eten! Olé J

Tot de volgende!