Eerste bericht, whoehoew! :)

Jambo!

Ondertussen 4 dagen hier in het warme Kenia!  Ik weet nu al dat dit een ervaring zal zijn om nooit meer te vergeten. De eerste dag was voor mij zeer indrukwekkend. We reden van de luchthaven van Mombassa naar onze dorpje.   Je werd direct ondergedompeld in het Keniaanse leven. De geur, de armoede, de mensen,… dit was Afrika.  Voor we in ons dorpje aankwamen moesten we op de ferry om het water over te steken.  Eerst moesten de auto’s op de boot waarna de ferry gevuld met mensen! De hele boot werd als het ware opgevuld met mensen.  Indrukwekkend!  Toen we in het huisje aankwamen moest ik toch even bekomen.   Na het eten zijn we nog even de straat op gegaan. Overal waar je liep hoorde je jambo, welcome in Kenia. Iedereen is hier echt super vriendelijk! Je voelt je onmiddellijk welkom. S’ avond zijn we nog  even naar het weeshuis Kebene geweest. Hier zitten  29 weeskindjes. We kregen onmiddellijk een rondleiding van een van de kinderen. Het was er echt heel mooi. De begeleiding was lief en ik had de indruk dat de kinderen zich er wel goed voelden. 

Dag twee was een speciale dag. We overhandigden ons geld aan de directeur van de scool rainbow4kids. Hij was echt heel blij. Hij heeft als het ware nog een hele dag met een glimlach op zijn gezicht rondgelopen. Katrien en hij hadden onmiddellijk het idee om met het geld voor elk kind een turnuniformpje te maken. Zo zijn de kinderen ook steeds herkenbaar als ze naar het strand gaan of gaan sporten. Dit was al lang een droom van de directeur.  ‘s Avonds  als de school gedaan was maakte de directeur dit bekend aan de kinderen. We moesten naar voorkomen en kregen een groot applaus. Echt een zalig gevoel. Door de dag zijn we gaan observeren in de klassen. Het zal serieus aanpassen zijn, het is echt helemaal anders dan bij ons. Je ziet veel dingen die anders kunnen maar het vraagt van de Kenianen een zeer grote aanpassing. Dus het zal op de tanden bijten zijn.  Het lesgeven bestaat vooral uit dingen voor zeggen door de leerkracht , de leerlingen moeten het dan herhalen. Soms heb ik het gevoel dat de kinderen er echt niets van begrijpen.  Dit is vooral bij de jongste kinderen. Ze krijgen les in het Engels maar kunnen de taal nog niet.  Ik kan er nog lang over door gaan maar dat  zullen jullie nog wel lezen in mijn volgende berichten.

Op vrijdag zijn we met de kinderen van de oudste klassen naar de zee geweest . Dat was echt geweldig!  Alle kinderen wilden leren zwemmen. We probeerden het wel wat voor te doen en uit te leggen maar daar hebben ze nog wat meer oefening voor nodig.  De kinderen willen echt alles leren en zijn zeer erg dankbaar als je dat doet. Ik heb hen proberen het liedje hoedje  van papier aan te leren, waterballet gedaan ;) , ….  Je kon de kinderen echt beter leren kennen.  Het zijn echt schatjes.  De zee is hier zalig, wit strand, palmbomen,… ideaal dus J

Na de school zijn we het dorp gaan bezoeken. Amai, was wel even heavy! Een dorpje vol hutjes waar ook kinderen van de school wonen.  We mochten ook in 1 huisje gaan kijken.  Hier woonden twee meisjes van de school. De mama heette ons welkom. We moesten  per twee in het huisje gaan omdat er heel weinig plaats was.  Bij het binnenkomen zag je een heel klein plaatsje waar een stoeltje en wat ander spulletjes stonden.  Daarachter was er een ander  plaatsje waar een bed met een matras stond die de hele ruimte vulde.  Je kon bijna niet geloven dat daar een mama met haar 3 kindjes in kon wonen. De geur in de hut en in het hele dorp was indringend, eentje dat ik niet snel zal vergeten. Het gekke is dat de mensen hier ondanks al hun miserie even vriendelijk blijven  en ons steeds met open armen ontvangen.   

Vandaag ( zaterdag) zijn we het strand gaan verkennen en hebben we besproken wie in welke klas zijn stage zal doen. Ik sta bij de allerkleinsten van de school. Het zal een hele uitdaging zijn! Het is de enige klas waar de kinderen nog geen Engels spreken. Ondanks dat  heb  ik er enorm veel zin in! Met kleine dingen kunnen we hier al veel bereiken denk ik.  Zo kunnen we een poging doen om de  kinderen te leren spelen. De leerkracht legt  soms speelgoed op de tafels waar de kinderen mee moeten spelen. Het probleem is dat de kinderen niet weten hoe ze dit moeten doen.  Er is ook redelijk veel materiaal aanwezig waarmee we de leerkracht kunnen helpen om het te gebruiken op een goede manier. Ik ben benieuwd!

Tot zover mijn Keniaanse avonturen.

Als het internet een beetje meezit hoop ik jullie een beetje op de hoogte te kunnen houden!  Aangezien het Afrika is zal dit wel even kunnen duren J Foto’s toevoegen is op de moment nog moeilijk om dat dit te lang duurt! Ik hoop dat er snel wat verandering in komt!

Tot dan !

Lise